In Parijs werden in de nacht van 13 op 14 november op 7 plaatsen aanslagen gepleegd.
De beschrijvingen zijn afschuwelijk en schrikwekkend. De aanslagen maakten meer dan 100 dodelijke slachtoffers, onschuldige slachtoffers.
Ook wij reageren verslagen en geschokt.
We leven mee met de familieleden en vrienden van de slachtoffers en van de vele slachtoffers van aanslagen overal ter wereld. We kunnen de aanslagen niet plaatsen. We weten niet wat ze betekenen en we zoeken antwoorden in deze donkere tijden.
Donker is niet zozeer de zwarte kleur of wanneer je naar boven kijkt rond 22 uur op een regenachtige winteravond.
Nee, donker ervaar je in je leven wanneer je verdrietig, bang, ziek of ontgoocheld bent, zoals wij ons nu voelen na de recente gebeurtenissen in Parijs. Het donkere drukt uit waar je je niet goed bij voelt.
Licht is niet zozeer de prachtige sterrenhemel, de maan of de halogeenverlichting op je kamer.
Neen, licht ervaar je in je leven wanneer je weet dat er mensen zijn die om je geven. Die er altijd voor je zijn, in welke omstandigheden dan ook, ook nu.
Het is belangrijk dat je licht en donker kan delen met mensen.
Zo kan je ook een lichtpunt zijn voor anderen.